Krzesło Bertoia Side Chair tapicerowane skórą czarna podstawa - Knoll
Projekt: Harry Bertoia, 1952
Produkt oryginalny marki Knoll.
Krzesło Bertoia Side Chair in cowhide to ekskluzywna wersja popularnego krzesła zaprojektowanego przez Harry'ego Bertoia dla firmy Knoll. Krzesło to charakteryzuje się lekką, a jednocześnie stabilną konstrukcją, wykonaną z cienkich, stalowych prętów, a dodatkowo zostało pokryte trwałą i elegancką skórą.
Krzesło Bertoia Side Chair in cowhide to mebel, który idealnie wpisuje się w trend na nowoczesne i stylowe wnętrza. Charakteryzuje się on wygodnym i ergonomicznym kształtem siedziska i oparcia, co zapewnia użytkownikowi maksymalny komfort podczas siedzenia. Krzesło to może być wykonane w różnych wersjach kolorystycznych podstawy – w polerownym chromie, czarnym, białym i brązowym.
Krzesło Bertoia Side Chair in cowhide to mebel, który doskonale nadaje się do różnego rodzaju pomieszczeń, od salonów po biura czy restauracje. Krzesło to nie tylko jest funkcjonalne i wygodne, ale również stanowi designerski element dekoracyjny, który przyciąga uwagę i dodaje elegancji do każdego wnętrza.
Sprawdź ofertę płatności na raty
0
Opis
Informacje szczegółowe
Właściwości
Subtelnie industrialne krzesło autorstwa Harrego Bertoia stanowi jedno z najbardziej rozpoznawalnych osiągnięć designu modernistycznego połowy ubiegłego wieku. Bertoia odnajdywał wyrafinowany wdzięk w materiale przemysłowym, przekształcając go w dzieło sztuki. Logo Knoll zostało umieszczone w podstawie krzesła.
BUDOWA
Rama skonstruowana jest ze spawanych stalowych prętów.
WYKOŃCZENIE
Rama jest dostępna w wersji z połyskiem chromem, w kolorze czarnym, białym i brązowym.
Skorupa siedziska jest wykonana z tworzywa sztucznego i jest całkowicie pokryta skórą bydlęcą w trzech różnych kolorach (czarnym, naturalnym lub w ciemnym brązie).
Krzesła wyposażone są w plastikowe stopki
WYMIARY
54 cm szer. x 58 cm gł. x 73 cm wys., wysokość siedziska: 46 cm.
Product story
Jak było charakterystyczne dla wczesnego środowiska w Knoll, Hans i Florence nigdy nie wymagali, aby Bertoia projektował meble. Wręcz zachęcali go do odkrywania tego, co mu się podoba. Po prostu poprosili, że jeśli dojdzie do czegoś interesującego, by im to pokazał. Bertoia wyjaśnił później ten proces:
"Dość szybko odkryłem, że nie jestem człowiekiem do prowadzenia badań. Moje odczucie było takie, że pomysł musi to przyjść od wewnątrz. Znów zaczęłam polegać na własnym ciele. Zacząłem myśleć w kategoriach tego, czego oczekiwałbym od krzesła. Zaczęło się bardzo powoli... Pomyślałem o pręcie lub drucie, wygiętym lub prostym. Poczułem, że to dobry kierunek. Podjęcie próby wykorzystania drutu, było dla mnie logicznym krokiem.
"Po raz kolejny przeszedłem procedurę pozycjonowania, rozważając możliwości kształtów, a następnie, oczywiście, odnosząc się do tego, czym może być sam drut, jakie kształty może przyjąć, czy są jakieś narzędzia, aby to zrobić. Jest wiele koncepcji dotyczących tych samych rzeczy, które mogą przyjść do głowy, ale pierwszą z nich było to, czy pojawi się kształt, który zacznie służyć jako krzesło, służące do siedzenia na nim itp. Jeden przybierał kształt krzesła, inny obejmował również wygodne oparcie dla głowy. Rozwinęło się to do punktu, którego można było się trzymać... Wiesz, kiedy masz przed sobą coś, co przybiera realną postać, łatwiej jest wprowadzać zmiany."
Projektant
Włoski rzeźbiarz, wykładowca uniwersytecki i projektant mebli Harry Bertoia ujawnił wyjątkowy geniusz swoim krzesłem Diamond, zaprojektowanym dla Knoll International i opatentowanym w 1952. Bertoia był wynalazcą formy i wzbogacił projektowanie mebli, wprowadzając nowy materiał: zamienił przemysłowe pręty w ikonę designu.
Wykształcenie odebrał w Detroit Technical High School, Detroit School of Arts and Crafts oraz Cranbrook Academy of Art w Bloomfield Hills w stanie Michigan. Pracował jako wykładowca w Cranbrook Academy of Art, ucząc rzemiosła metalowego.
Pracował z Charlesem Eamesem nad powstaniem jego charakterystycznego krzesła ze sklejki. Eero Saarinen zlecił mu zaprojektowanie metalowej rzeźby w formie przenośnej ścianki dla General Motors Technical Center w Detroit. Współpracowali również przy projektowaniu ołtarza dla kaplicy MIT.
Florence i Hans Knoll, zachęceni przez Herberta Mattera, który pracował razem z Eamesem i Bertoią, zaproponowali Bertoii założenie własnego warsztatu metalowego w rogu zakładu produkcyjnego Knolla. Florence, która studiowała z Bertoia w Cranbrook, była pewna, że stworzy on coś genialnego, jeśli da mu czas i przestrzeń na eksperymenty. Chociaż Bertoia zaprojektował tylko jedną kolekcję mebli, nadal był zaangażowany w historię Knoll, dostarczając rzeźby i instalacje architektoniczne do projektów Planning Unit.
Następne 25 lat swojego życia spędził eksperymentując ze światłem, dźwiękiem i objętością poprzez rzeźby, obrazy i instalacje architektoniczne.
Jego nagrody obejmują medal rzemieślniczy Amerykańskiego Instytutu Architektów, a także Złoty Medal AIA.
Wyświetlane są wszystkie opinie (pozytywne i negatywne). Weryfikujemy czy pochodzą one od klientów, którzy kupili dany produkt.